1- شورای امنیت بیانیه‌ی پایانی ریاست شورا S/PRST/15/2006 مورخ 29 مارس 2006 را یادآور می‌شود،
2- بر تعهدش نسبت به معاهده‌ی منع گسترش سلاح‌های هسته‌یی (ان.پی.تی) تاکید و حق کشورهای عضو مطابق با بندهای I و II آن معاهده را برای توسعه تحقیق، تولید و استفاده از انرژی هسته‌یی با اهداف صلح‌آمیز و بدون تبعیض را یادآور می‌شود،
3- با نگرانی جدی به گزارشات مکرر مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و قطعنامه‌های شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از جمله قطعنامه‌ی GOV/14/2006 آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مربوط به برنامه‌ی هسته‌یی ایران که به وسیله‌ی مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شورا گزارش شد، اشاره می‌کند،
4- با نگرانی جدی اشاره می‌کند که گزارش 27 فوریه 2006 مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (GOV/15/2006)، فهرست تعدادی مسایل باقی‌مانده و نگرانی‌هایی را نسبت به برنامه‌ی هسته‌یی ایران از جمله موضوعاتی که می‌تواند یک بعد هسته‌یی نظامی داشته باشد، ارایه داد و نیز اشاره می‌کند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قادر نیست در این خصوص که هیچ مواد یا فعالیت هسته‌یی اعلام نشده‌ای در ایران وجود ندارد، نتیجه‌گیری کند،
5- با نگرانی جدی به گزارش 28 آوریل 2006 مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (GOV/14/2006) و یافته‌هایش از جمله این که پس از گذشت بیش از سه سال تلاش‌های آژانس برای طلب کردن شفافیت نسبت به همه‌ی وجوه برنامه هسته‌یی ایران، شکاف‌های موجود در آگاهی هم چنان موضع نگرانی است و این که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در حصول پیشرفت در تلاش‌هایش برای ارایه‌ی تضمین‌هایی نسبت به فقدان مواد و فعالیت‌های هسته‌یی اعلام نشده در ایران ناتوان است، اشاره می‌کند،
6- با نگرانی جدی به این مسایل اشاره می‌کند که همان طور که گزارش 8 ژوین 2006 مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (GOV/38/2006) تایید کرده، ایران گام‌های مطالبه شده‌ی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و تاکید شده در بیانیه 29 مارس شورای (امنیت) را که برای اعتماد سازی ضروری است، اتخاذ نکرده و به ویژه ایران تصمیم بر ازسرگیری فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی از جمله تحقیق و توسعه، گسترش و بیانیه‌های اخیر درباره‌ی چنین فعالیت‌هایی و تعلیق مستمر همکاری با آژانس بین‌آلمللی انرژی اتمی تحت پروتکل الحاقی گرفته است،
7. بر اهمیت تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیک برای یافتن یک راه‌حل از طریق مذاکره تاکید می‌کند که تضمین کند برنامه‌ی هسته‌یی ایران منحصرا دارای اهداف صلح‌آمیز است و اشاره می‌کند که یک چنین راه‌حلی در هر جای دیگر به نفع منع اشاعه‌ی هسته‌یی خواهد بود،
8. از بیانیه‌ی فیلیپ دوست بلازی، وزیر امور خارجه‌ی فرانسه به نمایندگی از وزیران امور خارجه‌ی چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی، ایالات متحده آمریکا و نماینده عالی اتحادیه اروپا در پاریس مورخ 12 ژوییه 2006 (S/573/2006) استقبال می‌کند.
9. از خطرات اشاعه ناشی از برنامه‌ی هسته‌یی ایران نگران است، با توجه به مسوولیت ابتدایی‌اش تحت منشور سازمان ملل متحد برای حفظ صلح و ثبات بین‌المللی و مصمم بودن در جلوگیری از وخامت اوضاع تمهیدی می‌اندیشد،
10. تحت بند 40 فصل VII منشور ملل متحد در راستای الزامی کردن تعلیق مورد درخواست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اقدام می‌کند.»
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، در بندهای اجرایی پیش‌نویس این قطعنامه آمده است:
1. از ایران می‌خواهد بدون تاخیر بیشتر گام‌های مورد درخواست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در قطعنامه GOV/14/2006 را که برای اعتماد‌سازی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته‌یی‌اش و حل پرسش‌های باقی مانده ضروری است را بر دارد.
2. تقاضا می‌کند که در این چارچوب، ایران تمامی فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری از جمله تحقیق و توسعه را تعلیق کند تا مورد راستی‌آزمایی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار گیرد.
3. این اعتقاد را ابراز می‌کند که چنین تعلیقی که کامل باشد، پایبندی ایران به مطالبات مطرح شده از سوی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را راستی‌آزمایی می‌کند و به راه‌حلی دیپلماتیک و از طریق مذاکره منجر خواهد شد که تضمین می‌کند برنامه‌ی هسته‌یی ایران دارای اهداف منحصرا صلح‌آمیز است، بر تمایل جامعه‌ی بین‌المللی برای کار کردن به شکلی مثبت در جهت چنین راه‌حلی تاکید می‌کند، مطابق با شروط فوق ایران را به تعامل دوباره با جامعه‌ی بین‌الملی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ترغیب و تاکید می‌کند که چنین تعاملی به نفع ایران خواهد بود.
4- در این راستا پیشنهادات چین، فرانسه، آلمان، روسیه، پادشاهی انگلیس و آمریکا را که با حمایت نماینده‌ی عالی اتحادیه اروپا برای ترتیبات بلندمدت جامع حمایت می‌شود و توسعه روابط و همکاری با ایران بر مبنای احترام دو‌جانبه و برقراری اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌یی ایران را مجاز می‌شمارد، صحه‌گذاری می‌کند.
5. از تمامی کشورها می‌خواهد مطابق با اختیارات حقوقی ملی و قانونی‌شان و مطابق با حقوق بین‌الملل هشیار باشند و از انتقال هر گونه اقلام، مواد کالا و فن‌آوری که می‌تواند به فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری و برنامه‌های موشکی بالستیک ایران مربوط شود، جلوگیری کنند.
6. قصدش را برای اجرای دوباره روند آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بیان می‌کند، با جدیت از نقش شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حمایت می‌کند، از مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و دبیرخانه برای تلاش‌های حرفه‌یی و بی‌طرفانه‌ی جاری‌شان در حل تمامی مسایل باقی مانده‌ی موجود در ایران در چارچوب آژانس تمجید و حمایت می‌کند، بر ضرورت تداوم کار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای روشن ساختن تمامی مسایل باقی‌مانده مربوط به برنامه‌ی هسته‌یی ایران تاکید می‌کند و از ایران می‌خواهد مطابق با شروط پروتکل الحاقی اقدام کند و بدون تاخیر تمامی معیارهای شفاف‌ساز را آن طور که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ممکن است در حمایت از تحقیقات جاری‌اش در خواست کند، اجرا نماید.
7. تا تاریخ 31 اوت (9 شهریور) یک گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را در درجه‌ی اول درباره این که آیا ایران تعلیق کامل و پایدار تمامی فعالیت‌های ذکر شده در این قطعنامه را اجرا کرده و نیز درباره‌ی روند پایبندی ایران به تمامی گام‌های مورد درخواست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شروط فوق در این قطعنامه، به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و به موازات آن به شورای امنیت برای بررسی ارایه دهد.
8. قصدش را بیان می‌کند که در صورتی که ایران تا آن تاریخ به این قطعنامه پایبند نباشد، آنگاه معیارهایی مناسب تحت بند 41 فصل VII منشور سازمان ملل متحد را تصویب کند تا ایران را به پایبندی به این قطعنامه و مطالبات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ترغیب کند و تاکید می‌کند که در صورت لزوم اتخاذ چنین معیارهای بیشتری، به تصمیمات بعدی نیاز خواهد بود.
9. تاکید می‌کند که چنین معیارهای بیشتری در صورتی که ایران به این قطعنامه پایبند باشد، ضرورت نخواهند داشت.
